MSR 23 - koszty finansowania zewnętrznego

Celem standardu jest przedstawienie ujęcia księgowego kosztów finansowania zewnętrznego. W MSR 23 zostało wyodrębnione podejście wzorcowe, zgodnie z którym wymagane jest niezwłoczne zaliczenie kosztów finansowania zewnętrznego w ciężar kosztów. Dopuszczalnym jest również podejście alternatywne, które pozwala na aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego, które są bezpośrednio powiązane z nabyciem, budową lub wytworzeniem dostosowywanego składnika aktywów. MSR 23 nie dotyczy natomiast rzeczywistych lub dających się przypisać kosztów kapitału własnego, łącznie z kapitałem uprzywilejowanym, niezaliczonym do zobowiązań.

Zgodnie z MSR 23 kosztami finansowania zewnętrznego są odsetki oraz inne koszty poniesione przez jednostkę w związku z pożyczeniem środków. Koszty finansowania zewnętrznego mogą składać się z:

• odsetek z tytułu kredytu bankowego w rachunku bieżącym oraz odsetek od krótkoterminowych i długoterminowych pożyczek i kredytów,
• amortyzacji dyskont lub premii związanych z pożyczkami i kredytami,
• amortyzacji kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem pożyczek i kredytów,
• obciążeń finansowych z tytułu umów leasingu finansowego, ujmowanych zgodnie z MSR 17 Leasing, oraz
• różnic kursowych powstających w związku z pożyczkami i kredytami w walucie obcej, w stopniu, w jakim są uznawane za korektę kosztów odsetek.

Kolejną istotną definicją zawartą w standardzie jest pojęcie dostosowanego składnika aktywów, przez który rozumie się taki składnik aktywów, który wymaga znacznego okresu czasu niezbędnego do przygotowania go do zamierzonego użytkowania lub sprzedaży. Takim dostosowanym składnikiem aktywów może być rzeczowe aktywo trwałe, wartość niematerialna lub prawna, a także nieruchomość inwestycyjna czy też zapasy. Do dostosowanych składników aktywów nie zalicza się natomiast aktywów finansowych, aktywów gotowych do użytkowania lub sprzedaży już z chwilą nabycia, a także zapasów produkowanych w inny sposób w krótkim czasie.